@article { author = {bahmani, kobra}, title = {model of ayyar}, journal = {Journal of Literary Criticism}, volume = {1}, number = {1}, pages = {50-27}, year = {2017}, publisher = {http://www.iaalc.com/}, issn = {2588-6495}, eissn = {2588-6231}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {"ayyar","etic","abu moslem name","sèmiologie"}, title_fa = {تحلیل روایی عیاران و ارایه الگوی معنایی آن براساس ابومسلم نامه}, abstract_fa = {اتیک یا اخلاق مرامی زمانی است که کنشگر براساس فضایِ ارزشیِ مشخص، اساس حرکت خود را بر رفع نیاز دیگری قرار می­دهد و از این طریق، راهی به‌سوی «بازتعریف» خود می­یابد. گفته‌پردازی در گفتمان­های موجود در جامعه و فرهنگ ریشه دارد که بر اثر استفاده در طول زمان، درون یک فرهنگ نهادینه شده­اند. جوان‌مردان و عیاران گروهی اثرگذار در تاریخ اجتماعی ایران محسوب می­شوند. حضور و رواج مرام و منش جوان‌مردان در بین عامه، در هنر و ادبیات عامیانه که قصه جزئی از آن است، منعکس شده است. پژوهش حاضر براساس رویکرد نشانه- معناشناسی، به بررسی گفتمان عیاران، نظام معنایی برنامه­محور و مجاب­سازی درابومسلم­نامه پرداخته و بر این فرضیه استوار است که کنشگر عیار با نظام ارزشی و آیینی خود، از سایر عامل­های کلامی متمایز می­شود. عیار با قرار گرفتن در منطق و محاسبات نظام برنامه­محور، کنش اصلی را به نفع دیگری به‌انجام می­رساند. دروغ و مجاب­سازی با ارزش­گذاری­های متفاوت، ابزارهای کاربردی و استراتژی­های وی محسوب می­شوند؛ بنابراین، جدایی بین نظام مجاب­سازی و برنامه­محور ایجاد نمی‌شود. از سویی، کنش عیار امری مرامی و ارادی است. بررسی وضعیت‌های عاطفی و فضاهای ارزشی که «خواستن» عیار را شکل می­دهند، بخش دیگری از پژوهش است.}, keywords_fa = {عیاران,نشانه‌معناشناسی,ابومسلم‌نامه,اتیک,نظام برنامه‌محور}, url = {https://www.narratologyjournal.ir/article_47162.html}, eprint = {https://www.narratologyjournal.ir/article_47162_47e8daf21728fe655ae0e13482d39b84.pdf} }