TY - JOUR ID - 47155 TI - عناصر ساختاری و معیارهای بازشناسی بی‌اعتباری راوی در روایتگری JO - دو فصلنامه روایت شناسی JA - JLC LA - fa SN - 2588-6495 AU - قاسم زاده, سیدعلی AU - خدادادی, فضل الله AD - عضو هیأت ععلمی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 1 IS - 1 SP - 173 EP - 147 KW - روایت KW - راوی‌شناسی KW - فاصلة روایی KW - راوی نامعتبر KW - لینت ولت DO - N2 - راوی به‌عنوان «عامل میانجی» در انتقال روایت (داستان) به شنونده یا مخاطب (روایت‌شنو) مهم‌ترین عنصر و عامل در باورپذیری و حقیقت‌نمایی داستان است. در روایت­های شفاهی معمولاً راوی درپی تأییدی از جانب شنونده است تا به او اختیار دهد که کنش کلامی خود (داستان) را ادامه دهد. بدین ترتیب، در داستان­ها و قصه­های شفاهی، راوی نقش خبردهنده، هدایت‌گر و گاه سرگرم­کننده را برعهده دارد؛ اما در روایت­های مکتوب چگونه می­توان گفته­های راوی را تأیید کرد؟ چه معیارهایی این امکان را به روایت­شنو می­دهد تا راوی را معتبر یا نامعتبر بداند؟ جستار حاضر با تمرکز بر دو کانون اصلی روایت (راوی و روایت‌شنو)، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و تکیه بر رهیافت­های دانش روایت‌شناسی، به بازشناسی مؤلفه‌های ساختاری و شناختی راوی نامعتبر و غیرقابل ‌اعتماد در ادبیات داستانی پرداخته است. نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد فاصلة روایی راوی از روایت در داستان و ناتوانی در ایجاد حقیقت­مانندی در خواننده مهم­ترین عامل معتبر یا نامعتبر بودن راوی است و معیارهای شناخت راوی نامعتبر یا غیرقابل اعتماد در داستان‌ها از طریق «تناقض موجود در گفتار و رفتار راوی»، «کم‌اطلاعی»، «تناقض در گفتار راوی»، «تناقض میان داستان و گفتمان» و «آشفتگی و بیمارگونگی راوی» و «منفعت‌طلبی و مصادره به مطلوب راوی» میسر است. UR - https://www.narratologyjournal.ir/article_47155.html L1 - https://www.narratologyjournal.ir/article_47155_e581057bb7d77a18badab122e3e293a1.pdf ER -