ترقی، گلی (1379). جایی دیگر. تهران: نیلوفر.
شعیری، حمید‌رضا (1390). «نوع‌شناسی مکان و نقش آن در تولید و تهدید معنا» در نشانه‌شناسی مکان. به‌کوشش فرهاد ساسانی. تهران: سخن.
ـــــــــــــــــ (1391). نشانه- معناشناسی دیداری. تهران: سخن.
معین، مرتضی بابک (1394). معنا به‌مثابۀ تجربۀ زیسته: گذار از نشانه‌شناسی کلاسیک به نشانه‌شناسی با دورنمای پدیدار‌شناختی. تهران: سخن.
Bachelard, G. (2004). La Poétique de l'espace. Paris: Quadrige/ PUF.
Fontanille, J. (1989). Les Espaces Subjectifs: Introduction à la Sémiotique de l’observateur. Paris: Hachette.
_________________ (1998).Sémiotique du Discours. Limoges: PULIM.
Granger, G.G. (1999). La Pensée de l'espace. Paris: Odile Jacob.
Landowski, E. (2004). Passion Sans Nom. Paris: PUF.
Lotman, Y. (1999). La Sémiosphère. Limoges: PULIM.
Lyotard, J.F. (1985). Discours, Figure. Paris: Klincksieck.
Panofski, E. (1975). La Perspective Comme Forme Symbolique et Autres Essais. Paris: Editions de Minuit.
Parret, H. (1988). Le Sublime du Quotidien. Paris-Amsterdam: Hadès-Benjamin.
Tarasti, E. (2009). Fondement de la Sémiotique Existentielle. Paris: Harmattan.
)
