- احمدی، بابک (1380). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز.
- اخوت، احمد (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: فردا.
- اردلانی، شمسالحاجیه (1387). «عامل زمان در رمان سو و شون». زبان و ادبیات. س 3. ش 4. صص 9ـ35.
- بهرامیان، زهرا و همکاران (1396). «کاربرد روایتشناسی نظریۀ زمان در روایت ژارر ژنت در رمان جای خالی سلوچ». روایتشناسی. س 1. ش 2. صص 1ـ25.
- بهنامفر، محمد و همکاران (1393). «بررسی زمانمند روایت در رمان سالمرگی بر اساس نظریۀ ژرار ژنت». متنپژوهی ادبی. ش 60. صص 125ـ144.
- پارسا، شمسی (1393). «تحلیل زمان در روایتهای شعری مهدی اخوان ثالث». پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی. ش 1. صص 41ـ62.
- جنیت، جیرار (1997). خطابالحکایة. المجلس الأعلی للثقافة.
- حسنلی، کاووس و ناهید دهقانی (1389). «بررسی سرعت روایت در رمان جای خالی سلوچ». متنپژوهی ادبی. د 14. ش 45. صص37ـ63.
- حمدی، صلاحالدین (2011) «الفضاء فی روایات عبدالله عیسی السلامة». مجلة أبحاث کلیة التربیة الأساسیة. دانشگاه موصل. ش 1. صص 197-216.
- دانشور، سیمین (1380). به کی سلام کنم؟. تهران: خوارزمی.
- دزفولیان، کاظم و فؤاد مولود (1388). «روایتشناسی تاریخبیهقی (بررسی سازوکار روایت حکایت بوبکر حصیری) بر اساس نظریۀ ژنت».تاریخادبیات. ش 3. صص 54ـ101.
- رنجبر، محمود و همکاران (1391). «بررسی ساختاری عنصر زمان بر اساس نظریۀ ژارر ژنت در نمونهای از داستان کوتاه دفاع مقدس». ادبیات پایداری. س 3. ش 6. صص 105ـ 131.
- ریکور، پل (1383). زمان و حکایت: پیرنگ و حکایت تاریخی. ترجمۀ مهشید نونهالی. تهران: گام نو.
- السعداوی، نوال (2017). لحظة صدق. المملکة المتحدة: مؤسسة هنداوی سی آی سی.
- سلدن، رامان و پیتر ویدوسون (1384) . راهنمای نظریۀ ادبی معاصر. ترجمۀ عباس مخبر. تهران: طرح نو.
- شاکری، جلیل و سعید رمشکی (1394). «بررسی مؤلفههای زمان روایی در رمان جزیرۀ سرگردانی و ساربان سرگردان سیمین دانشور». ادبیات پارسی معاصر. د 5. ش 3. صص 89ـ 111.
- شکری، یدالله (1395). «ساختار روایت در داستان شیخ صنعان بر اساس نظریۀ ژرار ژنت». مطالعات زبانی و بلاغی. س 7. ش 13. صص114ـ138.
- علیزاده، ناصر و مهناز مهدیزاد فرید (1396). «بررسی عنصر زمان در قصۀ ورقه و گلشاه از دیدگاه ژرار ژنت». زبان و ادبیات فارسی. ش 82. صص 259ـ277.
- غلامحسینزاده، غلامحسین و همکاران (1386). «بررسی عنصر زمان در روایت با تأکید بر حکایت اعرابی و درویش در مثنوی». پژوهشهای ادبی. س 4. ش 11. صص 199ـ217.
- فروزنده، مسعود (1387). «تحلیل ساختاری طرح داستان ورقه و گلشاه عیوقی». زبان و ادبیات فارسی. س 16. ش 60. صص65ـ81.
- قاسمیپور، قدرت (1387). «زمان و روایت». نقد ادبی. ش 1. س 1. صص 123ـ144.
- القصراوی، مها (2004). الزمن فی الروایة العربیة. چ 1. بیروت: المؤسسة العربیة للدراسات و النشر.
- کلانتری، کاظم و ابراهیم استاجی (1394). «رابطۀ زمان روایی و مرگ در داستان سیاوش». پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی. د 6. ش 19. صص 169ـ196.
- لحمیدانی، حمید (1991). بنیة النص السردی من منظور النقد الأدبی. چ 1. بیروت: المرکز الثقافی العربی.
- مارتین، والاس (1391). نظریههای روایت. ترجمۀ محمد شهبا. تهران: هرمس.
- مرتاض، عبدالملک (1998). فی نظریة الروایة. الکویت: عالم المعرفة.
- مقدادی، بهرام (1378). فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی (از افلاطون تا عصر حاضر). تهران: فکر روز.
- یعقوبی، رویا (1391). «روایتشناسی و تفاوت میان داستان و گفتمان بر اساس نظریات ژرار ژنت». پژوهشنامۀ فرهنگ و ادب. س 8. ش 13. صص 289ـ311.