بیات، حسین (1387). داستان‌نویسی جریان سیال ذهن. تهران: علمی و فرهنگی.
بروستر، اسکات (1395). شعر غنایی. ترجمۀ رحیم کوشش. چ2. تهران: سبزان.
بصیری، مریم (1396). فرایند شکل‌گیری داستان در ادبیات داستانی و دراماتیک. تهران: امیرکبیر.
پاینده، حسین (1395). داستان کوتاه در ایران (داستان‌های مدرن). ج2. چ3. تهران: نیلوفر.
پورنامداریان، تقی (1386). «انواع ادبی در شعر فارسی». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم. ش3. صص7ـ22.
پوینده، محمدجعفر (1392). درآمدی بر جامعه‌شناسی ادبیات (مجموعه‌مقاله). چ3. تهران: نقش جهان.
تسلیمی، علی (1393). پیام هدایت و نظریۀ شرق و غرب‌شناسی. تهران: کتاب آمه.
حسن‌لی، کاووس و سیامک نادری (1392). «شهر کهن ری در بوف کور بازخوانی عناصر فرهنگی، اجتماعی و جغرافیای تاریخی». فصلنامۀ نقد ادبی. ش23. صص149ـ170.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1396). «بازیابی عنصر مکان در بوف کور صادق هدایت برپایۀ جغرافیای تاریخی ری و تهران». فصلنامۀ نقد ادبی. ش37. صص164ـ182.
حیدری، محبوبه (1390ـ1391). «شخصیت چندبعدی در سه قطره خون، بوف کور، شازده احتجاب و ملکوت». پژوهش‌های ادبی. ش34 و 35. صص75ـ108.
ذاکری‌کیش، امید (1395). «نقد و بررسی نظریۀ ادبیات غنایی در ایران (با تکیه بر ادبیات پیش از اسلام)». جستارهای ادبی. ش194. صص103ـ126.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1352). «انواع ادبی و شعر فارسی». خرد و کوشش. ش11 و 12. صص96ـ119.
شمیسا، سیروس (1376). داستان یک روح. (شرح و متن بوف کور صادق هدایت). چ3. تهران: فردوسی.
صنعتی، محمد (1397). صادق هدایت و هراس از مرگ، ساخت‌شکنی روان‌تحلیل‌گرانه بوف کور. چ7. تهران: نشر مرکز.
عطایی‌راد، حسن و جلال قیامی‌میرحسینی (1380). مرد اثیری: سیری در زندگانی و مرگ صادق هدایت. تهران: روزگار.
علی‌زاده، ناصر و طاهره نظری‌انامق (1390). «نقد شخصیت در آثار داستانی هدایت». ادبیاتوزبان‌ها، زبانوادبفارسی. ش223. صص151ـ190.
فرح‌بخش، علیرضا و صالح حق‌شناس (1397). «بررسی ساختار روایت در بوف کور صادق هدایت و خشم و هیاهو ویلیام فاکنر براساس مؤلفه‌های جریان سیلان ذهن و تک‌گویی درونی». اولین کنفرانس ملی تحقیقات بنیادین در مطالعات زبان و ادبیات. تهران: مؤسسۀ آموزش عالی اوج آبیک. صص1ـ18.
قویمی، مهوش (1378). «بوف کور و شازده احتجاب: دو رمان سوررئالیست». پژوهشنامۀ علوم انسانی. ش57. صص317ـ334.
کاتوزیان، محمدعلی (1373). بوف کور هدایت. تهران: نشر مرکز.
محمودی، محمدعلی (1387). «بررسی روایت در بوف کور هدایت». پژوهشنامۀ ادب غنایی. ش10. صص121ـ144.
مسکوب، شاهرخ (1382). «خیزاب‌ها». سمرقند. ش1. صص57ـ60.
ملکی، فرشته، علیرضا شوهانی و علی گراوند (1398). «بررسی سبک‌شناسانۀ رمان‌های گوتیک ایرانی با تکیه بر چهار اثر بوف کور، شازده احتجاب، گوژ و نگهبان». فصلنامۀ تخصصی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب). ش4. صص117ـ134.
منتشری، ایرج (1397). «بوف کور صادق هدایت و خیزاب‌های ویرجینیا وولف: روایت روایت‌زدگی». پژوهش‌های ادبیات تطبیقی. د6. ش2. صص43ـ64.
مولودی، فؤاد (1398). نمایش ذهن در داستان: درآمدی بر تطور روایت ذهنی در داستان‌نویسی از جمالزاده تا گلشیری. تهران: پایا.
میرصادقی، جمال و میمنت میرصادقی (1388). واژه‌نامۀ هنر داستان‌نویسی. چ2. تهران: کتاب مهناز.
میرصادقی، جمال (1397). فرهنگ داستان‌نویسان: شیوه‌های روایت تشریحی داستان‌نویسی. تهران: فرهنگ معاصر.
نفیسی، آذر (1369). «دریافتی از بوف کور». کلک. ش1. صص10ـ20.
ولک، رنه و آوستن وارن (1373). نظریۀ ادبیات. ترجمۀ ضیاء موحد و پرویز مهاجر. تهران: علمی و فرهنگی.
وولف، ویرجینیا (1397). موج‌ها. ترجمۀ مهدی غبرائی. چ7. تهران: افق.
هدایت، صادق (1315). بوف کور. تهران: جاویدان.
)
