بررسی خاستگاه زیستی روایت‌های استعاری از روح جسمانی بر اساس طب کل ‏نگر

براتی, زهرا; روشن, بلقیس; پورابراهیم, شیرین; یوسفی راد, فاطمه

doi:10.22034/jlc.2023.377975.1533

بررسی خاستگاه زیستی روایت‌های استعاری از روح جسمانی بر اساس طب کل ‏نگر

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه پیام‌ نور، تهران، ایران.

² گروه زبان‌شناسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه پیام‌ نور، تهران، ایران.

³ گروه زبان‌شناسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه پیام ‌نور، قزوین، ایران.

10.22034/jlc.2023.377975.1533

چکیده

تعامل بدن و فرهنگ از موضوعات قابل‌توجه در معنی‌شناسی شناختی است. پژوهش میان‌رشته‌ای حاضر با تمرکز بر عامل بدن‌مندی سعی دارد با رویکردی شناختی و بر مبنای ویژگی‌های فیزیولوژیک دستگاه تنفسی و پوست، براساس طب کل‌نگر، به بررسی مفهوم‌سازی‌های موجود در دو زبان فارسی و انگلیسی بپردازد. از این رو نگارندگان می‌کوشند تا با ارجاع به جایگاه خاص ریه در طب کل‌نگر یونانی/ایرانی به‌عنوان گیرندة پنومای تنفسی، در طب سنتی چینی به‌عنوان مکان استقرار روح جسمانی و در طب هندی (آیورودا) به‌عنوان ارگانی در مجاورت با چاکرای قلب، انگیزش زیستی استعاره‌های مجازبنیاد را از منظر این سه طب کل‌نگر بررسی کنند. علی‌رغم تفاوت‌های اندک عبارات استعاری، یافته‌های این پژوهش نشان از هم‌گرایی فوق‌العاده‌ای در مفهوم‌سازی‌ها و روایت استعاری عملکرد ریه و پوست در دو زبان فارسی و انگلیسی دارد که در آن‌ها نفس جان/شی باارزشی است، الهام روحی دمیدنی است، عشق نَفَس کشیدن در هوای معشوق است. همچنین، پوست به‌مثابه زره و ظرف روح و جان است. به‌طور خلاصه، تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که شناخت ویژگی‌های بیولوژیکی متعدد ارگان‌ها و عملکرد آن‌ها براساس فلسفه و طب کل‌نگر بستر مناسبی برای شناسایی خاستگاه زیستی مجازهای بیولوژیکی است که به نوبة خود و به‌دلیل جهانی بودن فیزیولوژی بدن می‌توانند مبنایی برای ساخت استعاره‌های نسبتاً یکسان در دو زبان قرار گیرند.

کلیدواژه‌ها