ـ قرآن کریم (1375). ترجمة بهاالدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
ـ احمدخانی، محمدرضا (1392). نشانهشناسی زبان و هنر. تهران: گمان.
ـ اوسپنسکی و دیگران (1388). معنای شمایلها. ترجمة مجید داوودی. تهران: سورة مهر.
ـ اوکویرک و دیگران (1390). مبانی هنر نظریه و عمل. ترجمة محمدرضا یگانهدوست.
تهران: سمت.
ـ پرتویی، پروین (1392). پدیدارشناسی مکان. چ2. فرهنگستان هنر.
ـ حقایق، آذین و فرزان سجودی (1394). «تحلیل معناشناختی دو نگاره از شاهنامه براساس الگوی نشانهشناسی اجتماعی تصویر». نشریة هنرهای زیبا، هنرهای تجسمی، د20. ش2. صص5ـ12.
ـ حیدری، آرزو و ذوالفقار علامی (1396). «بررسی گفتمان روایی در شاهنامه». پژوهشنامة ادب حماسی. س13. ش1. صص115ـ135.
ـ خیری، مریم، اشرف موسویلر و فرزان سجودی (1394). «نگاه بهمثابة یک منبع نشانهای در نگارگری ایرانی (تا اواسط دوران صفوی)». دوفصلنامة علمی پژوهشی دانشگاه هنر. ش16. صص24ـ32.
ـ سجودی، فرزان (1390). نشانهشناسی: نظریه و عمل. تهران: نشر علم.
ـ شعیری، حمیدرضا (1392). نشانه، معناشناسی دیداری. تهران: سخن.
ـ ـــــــــــــــــ (1393). نشانهشناسی کاربردی. تهران: نشر علم.
ـ علویمقدم، مهیار، فیروزه کاویان و زهرا بهرامیان (1396). «کاربرد روایتشناسی ’نظریة زمان در روایت‘ ژرار ژنت در رمان جای خالی سلوچ». دوفصلنامة روایتشناسی. س1. ش2. صص1ـ25.
ـ فردوسی، ابوالقاسم (1391). شاهنامه. بهکوشش جلال خالقی مطلق. ج6. چ4. تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
ـ کرس، گونتر و تئودور ون لیوون (1395). خوانش تصاویر. مترجم سجاد گبکانی. تهران: هنر نو.
ـ کلیم کایت، هانس یوآخیم (1384). هنر مانوی. مترجم ابوالقاسم اسماعیلپور. تهران: اسطوره.
ـ مجتهدی، کریم (1395). مغولان و سرنوشت فرهنگی ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـ میراحمدی، مریم (1390). تاریخ تحولات ایرانشناسی: پژوهشی در تاریخ فرهنگ ایران در دوران باستان. تهران: ظهوری.
ـ میرزایی پرکلی، جعفر و سیما محمدی کشکولی (1396). «خوانش روایتهای تصویری: درآمدی بر زیباشناسی نلسون گودمن». مجلة جهانی رسانه. دانشگاه تهران.
ـ نجومیان، امیرعلی (1394). نشانه در آستانه (جستارهایی در نشانهشناسی). تهران: فرهنگ نشر نو.
- Sims, E. et al. (2002). Peerless images: Persian painting and its sources. Yale University Press.