این پژوهش به مطالعه چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی سید فیلد، کریستوفر ووگلر، رابرت مک‌کی و جان تروبی می‌پردازد. چارچوب نظری این پژوهش برای مطالعه شیوه روایت بر پایه الگوهای ارائه شده از سوی هر چهار نظریه‌پرداز مورد بحث این پژوهش می‌باشد. هدف اصلی این مقاله مقایسه شیوه روایت در چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی است. پرسش پژوهش این است که چه ویژگی‌های مشترک و چه تمایزاتی در شیوه روایت این چهار نظریه وجود دارد. رویکرد پژوهش حاضر کیفی و روش تحقیق ترکیبی از روش‌های تطبیقی، توصیفی و تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای، مشاهده‌ای و برداشت عینی صورت گرفته است است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد وجوه مشترک و تمایزاتی میان این چهار نظریه وجود دارد و بر مبنای استفاده از شیوه روایت سه پرده‌ای هر چهار نظریه قابل انطباق‌اند. از یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت شیوه روایت در الگوی سید فیلد بر اساس تمرکز بیشتر فیلمنامه به پیرنگ می‌توان یک الگوی پیرنگ محور دانست. مک‌کی تمایزی بین فیلمنامه پیرنگ محور و شخصیت محور قائل نمی‌شود و از شیوه روایت در الگوهای ووگلر و تروبی که تمرکز بیشتری بر شخصیت و تغییر آن دارند، می‌توان به عنوان الگویی شخصیت محور نام برد. این را هم باید در نظر گرفت که شیوه روایت در این چهار نظریه جدا از اینکه چه مقدار وابستگی به درام ارسطویی دارند، شکل دهنده شیوه روایت متداول در سینمای داستانی هستند.
ندایی, امیر حسن, شاپوری, مرتضی, & صفورا, محمد علی. (1402). بررسی تطبیقی شیوه روایت در چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی. دو فصلنامه روایت شناسی, 7(13), 244-213. doi: 10.22034/jlc.2022.327022.1451
MLA
امیر حسن ندایی; مرتضی شاپوری; محمد علی صفورا. "بررسی تطبیقی شیوه روایت در چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی". دو فصلنامه روایت شناسی, 7, 13, 1402, 244-213. doi: 10.22034/jlc.2022.327022.1451
HARVARD
ندایی, امیر حسن, شاپوری, مرتضی, صفورا, محمد علی. (1402). 'بررسی تطبیقی شیوه روایت در چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی', دو فصلنامه روایت شناسی, 7(13), pp. 244-213. doi: 10.22034/jlc.2022.327022.1451
VANCOUVER
ندایی, امیر حسن, شاپوری, مرتضی, صفورا, محمد علی. بررسی تطبیقی شیوه روایت در چهار نظریه فیلمنامه‌نویسی. دو فصلنامه روایت شناسی, 1402; 7(13): 244-213. doi: 10.22034/jlc.2022.327022.1451
)
