- افلاطون (1353). جمهوری. ترجمۀ رضا کاویانی و محمد حسن لطفی. تهران: خوشه.
- امامی، کریم. (1385). از پست و بلند ترجمه. تدوین عبدالحسین آذرنگ و مژده دقیقی. تهران: نیلوفر.
- انجوی شیرازی، ابوالقاسم (1352). قصه‌های ایرانی. 2ج. تهران: امیرکبیر.
- آدمیت، فریدون (1349). اندیشه‌های میرزا فتحعلی آخوندزاده. تهران: خوارزمی.
- آژند، یعقوب (1388). نمایش در دورۀ صفوی. چ2. تهران: موسسۀ تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری «متن».
- آیدنلو، سجاد (1388). «مقدمه‌ای بر نقالی در ایران». پژوهشنامۀ زبان و ادب فارسی (گوهر گویا). س3. ش4. صص35 ـ 64.
- ــــــــــــ (1391). طومار نقالی شاهنامه. تهران: به‌نگار.
- بالایی، کریستف (1377). پیدایش رمان فارسی. ترجمۀ مهوش قدیمی و نسرین خطاط. تهران: معین.
- بیضایی، بهرام (1390). نمایش در ایران. چ7. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
- پارسانسب، محمد (1394). جستارهایی در قصه‌شناسی. تهران: نشر چشمه.
- ثمینی، نغمه (1388). تماشاخانۀ اساطیر. اسطوره و کهن‌الگو در ادبیات نمایشی ایران. چ2. تهران: نشر نی.
- حکمت، علی‌اصغر. (بی‌تا. احتمالاً سال 1317 یا 1318). رومئو و ژولیت: تحقیق ادبی و مقایسه با لیلی و مجنون. بی‌جا: کتابفروشی و چاپخانۀ بروخیم.
- ــــــــــــــــ (1332). پنج حکایت از آثار ویلیام شکسپیر. ج1. تهران: بی‌نا.
- ـــــــــــــــ (1379). رهآورد حکمت: شرح مسافرت‌ها و سفرنامه‌های میرزا علی‌اصغرخان حکمت شیرازی. ج2. به‌اهتمام محمد دبیرسیاقی. انجمن آثار و مفاخر ملی.
- ــــــــــــــ (1956). پنج حکایت. 2ج. چ2. لاهور: سیکندری ایجوکیشن بورد.
- ذوالفقاری، حسن (1387). ادبیات عامیانۀ ایران. چ4. تهران: نشر چشمه.
- ریمون کنان، شلومیت (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر. ترجمۀ ابوالفضل حرّی. تهران: نیلوفر.
- ستاری، جلال (1393). جادوی تئاتر. تهران: نشر مرکز.
- شهبازی، رامتین (1393). نشانه‌شناسی فرهنگی تاریخ ادبیات و تئاتر ایران (1330-1300). تهران: نشر علمی.
- غریب‌پور، بهروز (1384). تئاتر در ایران. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
- دوونیو، ژان (1386). جامعه‌شناسی هنر. ترجمۀ مهدی سحابی. تهران: نشر مرکز.
- قهرمانی، محمدباقر و دیگران (1395). «شکل‌گیری نمایش ایرانی از جهانی دایجتیک». نشریۀ هنرهای زیبا، هنرهای نمایشی و موسیقی. دورۀ 21. ش2. صص15 ـ 24.
- محبی، پرستو و دیگران (1394). «زمان داستانی در مقابل زمان نمایشی در نمایشنامههای منتخبی از بیضایی؛ مطالعه‌ای در روایت‌شناسی ادبیات نمایشی» در مجموعهمقالات هشتمین همایش پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی. صص1851 ـ 1869.
- محجوب، محمدجعفر (1387). ادبیات عامیانۀ ایران (مجموعهمقالات دربارۀ افسانه‌ها و آداب و رسوم مردم ایران). 2ج در یک مجلد. به‌کوشش حسن ذوالفقاری. تهران: نشر چشمه.
- ملک‌پور، جمشید (1363). ادبیات نمایشی در ایران: دوران انقلاب مشروطه. تهران: توس.
- محمودی بختیاری، بهروز (1394). «نمایشنامههای ایرانی دورة قاجار به‌عنوان نماینده‌های فرهنگ و زبان ایران دوران مشروطه: بررسی موردی نمایشنامۀ استاد نوروز پینه‌دوز» در مجموعهمقالات همایش بین‌المللی ادبیات و تعهد. تهران: دانشگاه تهران، 1395، صص80 ـ 103.
- مکی، ابراهیم (1366). شناخت عوامل نمایش. تهران: سروش.
- ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1383). درآمدی به نمایش‌نامه‌نویسی. تهران: سمت.
- نجم، سهیلا (1390). هنر نقالی در ایران. تهران: فرهنگستان هنر.
- Genette, G. (1988). Narrative Discourse Revisited. Jane E. Lewin (Trans.). Cornell University Press.
- Fludernik, M. (2008). "Narrative and Drama" in Theorizing Narrativity. John Pier & Jose Angel Garcia Landa (Eds.). Berlin: Walter de Gruyter. pp. 355 - 383.
- Ekstein, N.C. (1986). Dramatic Narrative: Racine's Recits. New York: Peter Lang.
- Richardson, B. (2007). "Drama and Narrative" in The Cambridge Companion to Narrative. David Herman (Ed.). Cambridge: Cambridge Uinversity Press.
- Shakespeare, W. (2011). Hamlet. Robert S. Miola (Ed.). New York: W.W. Norton .
)
